In België wonen veel personen zonder verblijfsdocumenten. Sommige mensen zonder verblijfsvergunning wonen hier al jaren, praten intussen Nederlands of Frans, hebben hier een job of gaan hier naar school. Op papier hebben ze echter geen rechten.
Mensen die hier wonen maar die niet in aanmerking komen voor asiel of subsidiaire bescherming kunnen een regularisatieaanvraag indienen als ze toch een reden hebben om in België te verblijven.
Een humanitaire regularisatie kan je enkel krijgen als je kan bewijzen dat je onmogelijk kan terugkeren naar jouw land van herkomst om daar een verblijfsaanvraag in te dienen. Je moet dus eigenlijk kunnen bewijzen dat er in jouw situatie sprake is van “buitengewone omstandigheden”.
De humanitaire regularisatie is dus een uitzondering, en het is moeilijk om te bewijzen dat iemand recht heeft op regularisatie. Er gelden geen wettelijke criteria of voorwaarden om dit soort aanvraag goed te keuren. De beslissing wordt genomen door de Dienst Vreemdelingenzaken en hangt af van wat het huidige beleid is van de regering over deze procedure.
Soms is het een voordeel dat de persoon zonder papieren een landstaal spreekt en kinderen heeft die hier naar school gaan, maar dat is zeker niet altijd genoeg om een positieve beslissing te krijgen. Alles hangt af van de beoordeling van de staatssecretaris voor Asiel en Migratie, want die heeft het laatste woord.
Veel stemmen vinden het oneerlijk dat er geen duidelijke regels gelden en dat er geen onafhankelijke commissie is die de beslissing maakt. Zij vragen om een nieuwe wet, die vastlegt hoe de regularisatieprocedure precies gebeurt. Een wet die de universele rechten van de mens respecteert.
Vind jij ook dat er iets moet veranderen? Dan kan je als inwoner van België een petitie tekenen om je stem te laten horen bij de politici, om een nieuwe wet voor te stellen.
Wil jij meer informatie over het wetsvoorstel? Surf dan snel naar www.inmyname.be en grijp je kans om een rechtstreekse invloed te hebben op de politiek!
